SZLAKI PIESZE W TRENTINO

Wolnym krokiem po szlakach Trentino

Szczególnie niektóre doliny w zachodniej części Trentino poprzecinane są różnymi szlakami, zarówno o charakterze świeckim, religijnym, jak i tymi nowo powstałymi, o zasięgu europejskim.

Św. Wigiliusz

W Trentino góry rozumiane jako inny wymiar życia, doświadczenia, wolności nie zaczynają się od wysokości 1500 m, a tuż po opuszczeniu miasta, czego dowodem jest Szlak św. Wigiliusz (Sentiero San Vili) - trasa łącząca Trydent z Madonna di Campiglio, Dolinę Adygi z Dolomitami Brenta. Trasa ta, prowadząc z miasta w góry po różnych dawnych szlakach i nowych ścieżkach pieszo-rowerowych, o długości około 100 kilometrów, przebiega głównie po starożytnej drodze, którą według tradycji przemierzył prawdopodobnie w 405 roku n.e. Wigiliusz, biskup Trydentu, a następnie przetransportowane zostały tą samą drogą jego szczątki po męczeńskiej śmierci poniesionej w Val Rendena. Szlak ten, stworzony w 1988 roku przez SAT (Stowarzyszenie Trydenckich Alpinistów), prowadzi w kierunku dolin Giudicarie i Rendena, przeplatając się z dawnymi traktami biegnącymi pośród pól i drogami leśnymi, ścieżkami na panoramicznych półkach skalnych i przejściami przez mało znane zabytkowe miasteczka, które, pozostając poza zasięgiem popularnych tras turystycznych, oferują przybywającym uroczy klimat przepełniony kulturą oraz możliwość interakcji z miejscową ludnością.

Idealnym punktem rozpoczęcia wędrówki jest plac Piazza Duomo w Trydencie, z widokiem na romańską katedrę, w której znajdują się szczątki Biskupa męczennika, patrona miasta. Idąc na północ od miasta, przechodzi się przez Bastion Sorasàss do doliny Valle dei Laghi, a stąd w kierunku południowych stoków Dolomitów Brenta, a następnie przemierza się obszar Vezzano, Banale i wspina się do opuszczonej wioski Iròn i na przełęcz Passo Daone. Stąd trasa wraca na dno doliny środkowej i górnej części Val Rendena, aż do Carisolo i wreszcie do Madonna di Campiglio wzdłuż starego traktu stworzonego w 1875 r.

W 2013 r. Komisja Szlaków SAT zajęła się przeglądem trasy i ostatecznie stworzyła jej dwa warianty: pierwszy tzw. „wysoki” (110 km) biegnący praktycznie wzdłuż oryginalnej trasy z bardziej wymagającymi podejściami, odpowiednimi dla dobrze wyszkolonych piechurów i drugi tzw. „niski” (106 km), łatwiejszy i lepiej połączony z działającymi schroniskami.  Trasy na niektórych odcinkach pokrywają się ze sobą, na innych natomiast stanowią odrębne drogi. Pierwszy wariant dzieli się na pięć etapów, a drugi od pięciu do siedmiu. Podobnie jak najsłynniejsze długodystansowe szlaki przecinające Europę, także szlak „San Vili”, jak mówią Włosi, został wyposażony we właściwe logo i książeczkę, w którą można wbijać odpowiednie pieczątki. www.camminosanvili.it 

Szlak „Jacopeo d’Anaunia" 

Pod koniec XV w., nieudokumentowana historia, przedstawiona na licznych freskach w różnych miejscach kultu w Val di Non, mówi o niektórych przedstawicielach rodzin z wioski Fondo, którzy wyruszyli do Santiago de Compostela w wyniku ślubu złożonego za ocalenie wraz z najbliższymi członkami rodziny podczas epidemii dżumy w 1482 r. Szlak „Jacopeo d’Anaunia" umożliwia ponowne przeżycie doświadczenia pielgrzymkowego, łącząc Bazylikę Św. Męczenników z Anaunensi w Sanzeno z Sanktuarium San Romedio wzdłuż siedmioetapowej trasy, biegnącej po obu stronach doliny. Droga dostępna jest w dwóch wersjach w formie pierścienia: krótkiej w 3 etapach o długości ok. 60 km i pełnej w 7 etapach o długości ok. 160 km dzięki wykorzystaniu dróg wiejskich biegnących przez lasy i sady jabłoniowe, jak również tych, przebiegających przez siedliska rolne w dolinie. Punktem wyjścia i zarazem metą jest religijne serce Val di Non, czyli miejscowość Sanzeno. Tutaj w 397 r. p.n.e. zamęczono Sisiniusa, Martyriusa i Aleksandra, misjonarzy z Kapadocji wysłanych przez biskupa Trydentu Wigiliusza w celu nawrócenia ludności w dolinach rzeki Noce. Trasa jest odpowiednia dla wszystkich, nie ma niebezpiecznych odcinków, ale wymagany jest odpowiedni trening; jest w całości opatrzona znakami ze stylizowaną muszlą i żółtą strzałką.

Szlak San Rocco - Vallagarina

Szlak San Rocco to trasa w południowej części Trentino, która łączy różne kaplice w gminach Mori, Ronzo-Chienis i Brentonico poświęcone patronowi od pandemii, a także wolontariuszy i pielgrzymów. Jest to trasa całoroczna i bezpieczna, przebiegająca po różnych nawierzchniach: po ścieżkach, drogach gruntowych i odcinkach pokrytych asfaltem. Jej całkowita długość wynosi 70 km i dzieli się na 5 etapów: 1) Mori - Ronzo-Chienis; 2) Ronzo-Chienis - Dolina San Felice; 3) Dolina San Felice - Mori Vecchio; 4) Mori Vecchio - Brentonico/Sorne; 5) Brentonico/Sorne - Mori. www.camminosanrocco.it

Przez teren Trentino przebiega także europejski szlak E5, który z Pointe du Raz w Bretanii dociera do Wenecji przez Francję, Szwajcarię, Niemcy i Austrię. Odcinek w Trentino biegnie przez doliny Valle di Cembra, Valle dei Mocheni, Valsugana, płaskowyż Vezzena, Lavarone i Folgaria, masyw Pasubio i masyw Carega - Piccole Dolomiti, czyli Małe Dolomity.

Więcej informacji TUTAJ