Grupa górska Brenta

Dolomity Brenta należą do Alp Retyckich i rozciągają się w pasie o długości ponad 42 km i 12 km szerokości, przy łącznej powierzchni 436 km2. Góry zawdzięczają swoją nazwę badaczowi Deodatowi de Dolomieu, odkrywcy składu chemicznego skał zbudowanych z węglanu wapnia i magnezu (związku zwanego Dolomią), od którego nazwiska stworzono włoską nazwę tego łańcucha górskiego. Grupa od Północy odgrodzona jest Doliną Słońca i Doliną Non, natomiast na zachodzie dolinami Meledrio, Campiglio i Rendena, które oddzielają ją od masywu Brenta i Presanella. Cały teren należy do Parku Przyrody Adamello Brenta.
Historia grupy górskiej Brenta pokrywa się z historią alpinizmu i miłości do gór, które zaczęły się w połowie XIX w. i trwają do dzisiaj w niezmiennej formie. Na przykład Schronisko Tosa zaczęło przyjmować gości już 23 sierpnia 1881r.. Najwyższy szczyt Tosa ma 3.173 wysokości n.p.m., a cały teren jest już tradycyjnym miejscem spotkań wielbicieli wycieczek po górach i alpinistów, których przyciągają tutejsze pejzaże, liczne schroniska, wiele rodzajów miejsc noclegowych i szlaki ze specjalnymi okuciami do wspinaczki.