Onvergetelijke beklimmingen

#1 Beklimming Passo Rolle

De Passo Rolle, beklommen vanaf de Primiero-zijde, was de eerste alpenpas die werd opgenomen in het parcours van de Giro d'Italia, in 1937. Het was Gino Bartali die als eerste over de pas reed en de roze race won. Je fietst 23 kilometer lang door een ongeëvenaard landschap: rechts de Pale di San Martino en links de Lagorai-bergketen. Na het dorp San Martino di Castrozza is het nog ongeveer 9 kilometer naar de top, waarvan een deel over een lange reeks haarspeldbochten. De aankomst op de pas op 1970 m hoogte beloont elke fietser met het onvergelijkbare panorama van de witte spitsen van de Pale di San Martino.

#2 Beklimming van de Gardeccia

De Gardeccia is een korte maar uitdagende klim. De route is iets meer dan 6 kilometer lang, maar heeft wanden tot 17% en een gemiddelde hellingsgraad van 10%. Vanaf Pera di Fassa begin je onmiddellijk met enkele steile stukken waarop het de moeite loont behendig te trappen, tot je Baita Regolina bereikt, waar de weg smaller en weer steiler wordt. Het rechte stuk van een kilometer met een hellingsgraad tot 17% is het belangrijkste gedeelte: daar moet je even je tanden inzetten. Op het laatste stuk zal de majestueuze schoonheid van de Torri del Vajolet je al je inspanningen doen vergeten.

#3 Beklimming van de Polsa

De beklimming van de Polsa wordt vaak onderschat vanwege het nooit al te grote stijgingspercentage, maar met zijn 19 kilometer is hij echt inspannend, een echte reus van de Alpen: langzaam vertrekken is essentieel. Het zwaarste deel van de klim heeft een stijgingspercentage van 10% dat behoorlijk merkbaar is. In 2013 legde Vincenzo Nibali, in de Giro d'Italia, hier de basis voor zijn eindoverwinning. 

#4 Beklimming van de Menador

Onder de legendarische beklimmingen van Trentino neemt die van Menador een bijzondere plaats in. Alhoewel nooit beklommen door een etappekoers, is het een van de mooiste wegen in Trentino en niet alleen voor wielerliefhebbers. De klim is slechts 8 kilometer lang, maar sommige stukken hebben een stijgingspercentage van 13% en de weg is smal, bochtig en ligt tussen de rotsen ingeklemd. De rit begint in Caldonazzo in Valsugana en bereikt de forten van Lavarone en Vezzena. Ongeveer halverwege de afdaling is een belvedère met uitzicht in vogelvlucht op de meren van Caldonazzo en Levico zeker een stop waard.

#5 Beklimming van Monte Bondone

De Monte Bondone is een beklimming met een unieke wielergeschiedenis, bekend over de hele wereld. Op deze klim, tijdens de Giro d'Italia van 1956, werd de Luxemburgse kampioen Charly Gaul een ware legende door zijn eenzame en epische rit onder zware omstandigheden - er lag die dag zelfs sneeuw. De klim, met zijn 18 km en 38 haarspeldbochten, een hoogteverschil van 1485 m en een maximale hellingsgraad van 17%, is een echte test voor geest, benen en longen. Terwijl je al fietsend naar beneden kijkt, geniet je van het uitzicht over de Adigevallei en de stad Trento. En als je naar boven kijkt, schenkt de belofte van een doel dat nooit naderbij lijkt te komen, degenen die het bereiken de vreugde die alleen de legendarische plaatsen van de wielersport kunnen schenken.

#6 Beklimming van Madonna di Campiglio

De klim naar Madonna di Campiglio roept fijne en nare wielerherinneringen op: hier won Marco Pantani in 1999 zijn laatste etappe als wielrenner. De finish van die etappe, met Pantani alleen in de Maglia Rosa aankomend in het centrum van Campiglio, is nog steeds in de ogen en harten van vele fans aanwezig. Je start vanuit Pinzolo in Val Rendena en klimt 15 kilometer lang, met hellingen die altijd goed berijdbaar zijn: Pantani klom met een gemiddelde van bijna 30 km/u, maar voor een amateur is het beter om zich niet te laten meeslepen door het enthousiasme. Op de laatste twee kilometer, die minder steil zijn, kan je met de ogen van de Brenta Dolomieten genieten, met een werkelijk ongeëvenaard uitzicht.