Taio

Taio is vrij groot en strekt zich uit op een ruim terras dat uitkijkt op de diepe geul van de Noce. Het bestaat uit diverse woonkernen (Dermulo, Segno, Torra, Vion, Tuenetto, Dardine, Mollaro) midden in de boomgaarden. Historisch gezien is het een Romeinse nederzetting, zoals blijkt uit de tombes, de voorwerpen en de munten die hier werden opgegraven.
Het dorp ziet er vijftiende-zestiende-eeuws uit, met veel landelijke en landelijk-elegante woningen, gangen, brugjes en houten dakconstructies, rondom het grote dorpsplein en de twee kerken: de parochiekerk van S. Vittore met zijn zestiende-eeuwse klokkentoren en aan de overkant de kerk van de Madonna del Rosario uit de twaalfde eeuw.
Bijzonder zijn enkele spleten in de rotsen onder het dorp waaruit koel water opborrelt. In Taio worden vooral zweepstokken gemaakt, een activiteit die in 1830 ontstond en heel snel ingeburgerd raakte.
In het ravijn dat onder Dermulo loopt, staat het zestiende-eeuwse eremo di S. Giustina, een sanctuarium dat helemaal in elkaar is gestort maar nog steeds tot de verbeelding spreekt. Iets verderop naar het noorden toe ligt de beroemde kering van Santa Giustina, een van de grootste van Europa: hij is 152,5 meter hoog en zorgt voor een bekken dat 172.000.000 kubieke meter water kan bevatten.