Cloz
Op de hellingvoet van de Òzol, op de rechteroever van de Novella, ligt Cloz, tussen ordelijke boomgaarden aan de ene en het bos aan de andere kant. Het woongedeelte is opgesplitst in twee rioni of wijken: S. Maria of "Cloz di Fuori" en S. Stefano of "Cloz di Dentro". Tussenin staan de parochiekerk van Santo Stefano en het stadhuis.
Cloz is zeer oud. Sinds de vorige eeuw zijn ook diverse sporen gevonden van zijn oudste verleden, waardoor het plaatsje nu terecht deel uit maakt van het archeologisch erfgoed waaraan de Val di Non rijk is. Zo werd bijvoorbeeld een prehistorische versterkte nederzetting (castelliere) uit de bronstijd op de Dosso della Croce ontdekt.
Typische bouwkundige schatten van Cloz zijn de puntdaken, de tweelingvensters uit de Renaissance en de grote bakovens die de oude huizen sieren. Onder de talrijke muurschilderingen zijn vooral die van Casa Cisi en Casa Mola opmerkelijk. In de buurt staan op een hoge bosachtige heuvel de ruines van Castel Fava, het oude kasteel van Cloz uit de 12e eeuw.
De typische handenarbeid van Cloz is het traditionele geklopte koper waarmee gereedschappen en mooie siervoorwerpen worden gemaakt.
Cloz is een van de drie steden die bijdroegen aan de oprichting van het Parco Fluviale Novella.
Op de Dosso Alto, vlakbij de huizen, staat Castel S. Anna dat in 1334 werd opgetrokken en vandaag de dag nog slechts een pachtboerderij is.
