ODKRYJ PIONOWY ARCHIPELAG

Trentino to bardzo górzysty region – jedynie 20 proc. obszaru prowincji położone jest poniżej 600 m n.p.m., gdzie zamieszkuje większość populacji. Kolejne 20 proc. leży na wysokości od 600 – 1000 m n.p.m., podczas gdy pozostałe 60 proc. powierzchni znajduje się na wysokości powyżej 1000 m n.p.m.

ZACHODNIE TRENTINO

Alpi di Ledro (Alpy Ledro) – bioróżnorodność i malowniczy krajobraz

Masyw Alp Ledro znajduje się w południowo – zachodniej części Trentino. Rozciąga się między Valle Giudicarie w kierunku zachodnim i północnym. Na wschodzie graniczy z doliną Valle del Sarca i jeziorem Garda, a na zachodzie okalają go Prealpy Brescia.

Przez środkową część Valle del Chiese biegnie linia frontu z okresu Pierwszej Wojny Światowej, w pobliżu której wciąż znaleźć można wojenne pozostałości – ścieżki, fortyfikacje i okopy. Druga linia biegnie równolegle do rzeki Sarca łącząc, począwszy od Gola di Limarò, szczyty Monte Casale i Brento (dolina Sarca) z wyżyną Lomaso.

Dzięki wyjątkowej lokalizacji nad jeziorem Garda, w Alpach Ledro panuje specyficzny klimat sprzyjający występowaniu całej gamy roślin. Liczne gatunki roślin, typowo alpejskich, a nawet arktycznych porastają również pobliskie Monte Baldo.

Monte Baldo, Stivo, Monte Bondone, Paganella

Wszystkie z wymienionych szczytów graniczą z biegnącą po prawej stronie doliny Adige Valley linią, od wąwozu La Rocchetta powyżej płaskowyżu Rotaliana, w dół do granicy z prowincją Werona, w pobliżu miasta Avio. Paganella (2.124 m n.p.m.) wznosi się nad doliną Adige, na północ od Trento. Monte Bondone mieści się zaledwie 14 km od Trento, a najwyższym szczytem w regionie jest Palòn (2.090 m n.p.m.). Stivo (2.059 m n.p.m.) dominuje nad szeroką doliną Arco i Riva del Garda. Monte Altissimo (2.079 m n.p.m.) leży nad wyżyną Brentonico i jeziorem Garda. Wspomniana góra nie była pokryta lodem w epoce czwartorzędu, dlatego występuje tu cały szereg endemicznych gatunków roślin i kwiatów będących od dawna przedmiotem zainteresowania wielu światowej sławy botaników. Najwięcej odmian znaleźć można na terenie Rezerwatu Przyrody Bes-Cornapiana.

Presanella – na dachu Trentino

Presanella jest najwyższym, położonym całkowicie na terenie Trentino, górskim szczytem wznoszącym się na wysokość 3.556 m n.p.m. Szczyt łańcucha górskiego rozciąga się nad dolinami Val Genova, Val Nambrone, Val Meledrio i Val di Sole, w zachodniej części Trentino, aż do przełęczy Passo Tonale, tworząc trójkąt obejmujący liczne lodowce i lodowcowe górskie jeziorka wypełnione krystalicznie czystą wodą.

Podążając ścieżkami Presanelli, w oczy rzuca się charakterystyczny kolor i struktura skał, zupełnie odmienna od tej, jaką spotykamy w pobliskich Dolomitach Brenta (skała dolomitowa). Na Presanelli występuje charakterystyczna skała krystaliczno-wulkaniczna o nazwie tonalit, bardzo przypominająca granit. Większość masywu Presanella położona jest w granicach Parku Przyrody Adamello-Brenta.

Adamello – podążając śladami Białej Wojny

Do Presanelli przylega Masyw Adamello obejmujący granicę między prowincjami Trento i Brescia. Łańcuch niemal całkowicie położony jest na terenie Parku Przyrody Adamello-Brenta a charakteryzuje się pięknym, alpejskim krajobrazem i dziką przyrodą. Nazwa Adamello, podobnie jak główne szczyty masywu Carè Alto, Crozzòn di Lares, Tre Lobbie, Monte Fumo oraz Corno di Cavento nawiązują do Białej Wojny toczącej się wzdłuż włoskiej linii frontu podczas I Wojny Światowej.

Cevedale – lodowa kraina

Masyw Cevedale stanowi położoną na terenie Trentino część większego łańcucha Ortler, który zajmuje powierzchnię ponad 1000 m² i przecina Trento, Bolzano, Brescię i Sondrio. Wznoszący się na wysokość 3.378 m n.p.m. szczyt Monte Cevedale kryje w sobie liczne lodowce, wytyczone w śniegu i lodzie ścieżki wysokogórskie oraz idealne na górski trekking szlaki. Najsłynniejszy szlak nazywa się “Giro delle tredici Cime” (Szlak Trzynastu Szczytów), którego początek znajduje się na szczycie Monte Cevedale, a następnie prowadzi przez kolejne wierzchołki masywu, aż do Pizzo Tesero. Po drodze znajdują się miejsca biwakowe i górskie chaty. Przy wspomnianym szlaku napotkamy m.in. Rifugio Vioz-Mantova (3.535 m n.p.m.), najwyżej położone schronisko w centralno-wschodnich Alpach. Masyw Cevedale niemal całkowicie znajduje się w granicach Parku Przyrody Stelvio.

Maddalene – góra spowita ciszą

Stanowiący północną granicę Val di Non masyw Maddalene położony jest na wschód od pasma Cevedale, od Val di Rabbi, do Passo Palade, wzdłuż granicy między Trentino, a Południowym Tyrolem. To odosobnione miejsce, w którym dominuje cisza i spokój, urzeka turystów pięknem krajobrazów – malowniczo położonymi pastwiskami i domostwami wtopionymi w zieloną, górską panoramę. Najwyższym szczytem jest Punta di Quaira (2.752 m n.p.m.).

WSCHODNIE TRENTINO

Piccole Dolomiti, Pasubio, Altopiani Cimbri – w „Parku Wspomnień”

nazwy “Piccole Dolomiti” (Małe Dolomity) określającej góry ze szczytami masywu Carega Cherle i Sengio Alto szukać należy w ich skomplikowanej historii morfologicznej. Przełęcz na Pian delle Fugazze leżąca na końcu Vallarsa stanowi połączenie między Piccole Dolomiti, a masywem Pasubio. W licznych dolinach biegnących u podnóży szczytów Cima Palòn i Col Santo wciąż widnieją ślady walk toczonych między włoskimi i austriackimi wojskami podczas I Wojny Światowej. Po dziś dzień, stare militarne drogi, takie jak “Strada delle Gallerie” (Droga Tuneli) i “Strada degli Eroi” (Droga Bohaterów) stanowią główne szlaki dojazdowe prowadzące w ten zakątek gór.

Co więcej, wyżyny Folgaria, Lavarone i Luserna oraz wznoszące się nad nimi szczyty Cornetto, Monte Maggio, Colle del Sommo i Monte Rust stanowią dziś otwarte muzeum upamiętniające czasy Pierwszej Wojny Światowej. We wspomnianym regionie znaleźć można pozostałości austriackich fortyfikacji oraz małe cmentarze.

Lagorai – ogniste góry

Grupa Lagorai to największy masyw we wschodnim Trentino z charakterystycznymi kwarcowo-porfirowymi formacjami skalnymi o czerwono – brązowym kolorze. Ta niezwykła skała powstała z wyciekającej i zastygającej lawy z wulkanu o nazwie “Grande Vulcano Atesino”, którego erupcja miała miejsce ok. 270 milionów lat temu. Główny łańcuch biegnie z Passo Rolle do Passo Menghen. Miejsce to idealnie nadaje się na górskie wędrówki wśród alpejskich jeziorek, pastwisk i wysokogórskich gospodarstw. Osady ludzkie znajdują się głównie na obrzeżach masywu, w zacisznej okolicy i otoczeniu dzikiej przyrody. W sercu masywu znajdują się Cinque Croci Pass, Val Cia i Val Campelle oddzielające Lagorai od granitowego masywu Cima d’Asta (2.847 m n.p.m.), najwyższego szczytu w tym regionie.