5 PIĘKNYCH JEZIOR – 5 WSPANIAŁYCH POMYSŁÓW NA LATO

Jezioro Molveno, perełka parku Parco Naturale Adamello Brenta, to oaza dziewiczej przyrody otoczona Dolomitami, których szczyty odbijają się w tafli wody. W 2018 r. jezioro Molveno już po raz piąty zostało ogłoszone przez Legambiente oraz Tourning Club Italiano “najpiękniejszym jeziorem Włoch” nie tylko ze względu na majowniczy krajobraz, ale również za sprawą wyjątkowo efektywnego zarządzania zasobami i infrastrukturą obecnymi na terenie Molveno. Zapewnienie czystości wody, świetnej organizacji plaż oraz usług na wysokim poziomie to tylko niektóre cechy charakteryzujące to miejsce. Położone na północnym brzegu jeziora miasteczko Molveno szczyci się odznaczeniem „Bandiera Arancione” nadawanym przez Touring Club za wyjątkowe walory kulturalno-zabytkowe i wysoki poziom świadczonych usług turystycznych.

Jezioro Ledro, położone niedaleko największego i najsłynniejszego z włoskich jezior – jeziora Garda, to doskonały wybór dla miłośników sportowych wrażeń. Ledro, oddalone zaledwie 15 km od Riva del Garda, oferuje wiele atrakcji. Krystalicznie czysta woda zachęca nie tylko do kąpieli, ale również do uprawiania windsurfingu, żagli, kajakarstwa czy też wyprawy na ryby. Na tych, którzy stawiają na relaks, czekają 4 publiczne plaże – na jednej z nich, plaży Pur, znajdującej się na południowym brzegu, mile widziane są również czworonogi. Na miłośników biegów, rowerów oraz wędrówek czeka trasa, prawie w całości składająca się z białej drogi, rozciągająca się dookoła jeziora: popularna ze względu na długość, piękno widoków oraz różnicę poziomów.

Dla miłośników sportów wodnych szukających odpoczynku w rodzinnym gronie idealne będą sąsiadujące ze sobą jeziora Levico i Caldonazzo: można tu zarówno odpoczywać, jak i cieszyć się przyrodą podczas wędrówek. W dolinie Valsugana, zaledwie 20 km od Trydentu, znajduje się Caldonazzo, największe z jezior położonych w całości na terenie Trentino. Dzięki 20-24 stopniowej temperaturze wody latem praktykuje się tu narciarstwo wodne (to jedyne jezioro w regionie, na którym jest to możliwe), żagle, kajakarstwo, nurkowanie, pływanie, rybołówstwo oraz windsurfing. Okoliczne trasy są też idealne na jazdę na rowerze górskim i trekking, połączone z podziwianiem krajobrazów oraz nadbrzeżnej fauny. Natomiast na tych, którzy nastawiają się na całkowity relaks nad jeziorem Levico, czekają plaże publiczne oraz prywatne, a także strefy zabaw przystosowane do wymogów rodzin.

Turkusowy diament zanurzony w zieleni lasów: jezioro Tenno to uczta dla oka, a także możliwość wycieczek po okolicach szlakami historycznymi i kulinarnymi. Turkus wody rodem z malarskiej palety sprawia, że otoczone łąkami oraz lasami brzegi idealnie nadają się na piknik na świeżym powietrzu. Na środku jeziora znajduje się też mała wyspa, na której panuje wyjątkowy biotyp. A kiedy poziom wody się obniża, można dostrzec jeszcze jedną wyspę, nazywaną „Wyspą z '86”, ponieważ w tym roku została dostrzeżona po raz pierwszy. Jezioro położone jest na wysokości 570 m n.p.m. niedaleko średniowiecznej osady Canale di Tenno, jednej z najpiękniejszych we Włoszech, gdzie znajduje się Dom artysty (Casa degli Artisti) imienia Giacomo Vittone. Latem, w pierwsze dwa tygodnie sierpnia, odbywa się tu festiwal sztuki „Rustico Medioevo”, podczas którego odtwarzane jest wiele scen ze średniowiecznego życia osady.

Na koniec warto wspomnieć o jeziorze Erdemolo, mieszczącym się w dolinie Valle dei Mocheni. To typowe alpejskie jezioro, któremu wyjątkowego uroku nadają przyległe górskie szczyty, otacza gęsta sieć tras przebiegających wzdłuż masywów górskich Gronlait Fravort i Hoabonti, a także Sette Selle (trasa prowadząca do schroniska o tej samej nazwie). To idealne miejsce nie tylko na letnie wędrówki, ale również na zapoznanie się z lokalnymi zwyczajami i historią. Miasteczko Palù del Fersina, gdzie podziwiać można charakterystyczne alpejskie chaty o dachach pokrytych drewnianymi gontami, to początek wielu tras prowadzących do jeziora i jednocześnie siedziba Istituto Culturale Mòcheno - instytutu badającego tradycje oraz historię mniejszości etnicznej zwanej Mocheni, która do dziś posługuje się odrębnym język pochodzącym z niemieckiego, wykształconym przez pierwszych mieszkańców doliny.